Wczoraj została przyznana Nagroda Historyczna m.st. Warszawy im. Kazimierza Moczarskiego. Za najlepszą książkę o tematyce historycznej jury pod przewodnictwem prof. Andrzeja Friszkego uznało „Najlepsze miasto świata. Warszawa w odbudowie 1944-1949” Grzegorza Piątka.

Cieszę się, że nagradzamy książki historyczne, bo w ten sposób troszczymy się o jakość i uczciwość przekazu historycznego, ale też o pluralizm i szacunek dla różnych punktów widzenia. Składamy także hołd pamięci Kazimierza Moczarskiego - patrona nagrody - warszawiaka, żołnierza Armii Krajowej, autora słynnych „Rozmów z katem”. Jego biografia, postawa i twórczość potwierdzają, jak bliskie mu były wartości, które promujemy nagrodą – mówił prezydent Warszawy Rafał Trzaskowski.

Temperówka dla Grzegorza Piątka za książkę „Najlepsze miasto świata”

Jury doceniło książkę, w której temat powojennej odbudowy Warszawy został ujęty w sposób nowatorski i panoramiczny. Autor pokazał wielkie urbanistyczne problemy dawnej Warszawy, jej adoptowanie do roli stolicy państwa w II Rzeczypospolitej i mało znane koncepcje urbanistyczne okresu dwudziestolecia, kiedy szukano drogi rozwoju stolic zachodniej Europy – to wszystko wpłynęło na to, jak do odbudowy Warszawy zabrali się architekci i urbaniści.

Prof. Andrzej Friszke w laudacji napisał: „Najcenniejsze w książce Grzegorza Piątka jest pokazanie ludzi, urbanistów, architektów, skupionych w Biurze Odbudowy Stolicy, którzy podjęli wielkie wyzwanie zbudowania miasta; ocalenia zabytków, znaków polskiej tożsamości historycznej, ale też stworzenia podstaw rozwoju wielkiej aglomeracji. Autor pokazuje tych ludzi, sięgając do przedwojennych ich środowisk, wyznawanych idei, zdobywanych doświadczeń. W BOS skupili się dawni współpracownicy władz sanacyjnych, komuniści, ludzie z AK i przybysze ze wschodu. Odbudowanie i zbudowanie Warszawy było dziełem nadrzędnym, które ich połączyło, pozwoliło ponad różnicami służyć wielkiemu bieżącemu celowi.(…) Książka Grzegorza Piątka na przykładzie tak wielkiego dzieła, jakim było odbudowanie – czy może w znacznej mierze zbudowanie od nowa – Warszawy, poszerza horyzont spojrzenia na tę epokę”.