Trudny okres wczesnej młodości Pani Krystyny wplótł się w bolesny czas wojny i okupacji. Już jako czternastoletnia harcerka niosła pomoc żołnierzom odjeżdżającym na front w sierpniu 1939 roku. Harcerstwo traktowała bardzo poważnie, jako swój młodzieńczy, a także obywatelski obowiązek. Rok 1941 to czas, kiedy podjęła decyzję o wstąpieniu do Związku Walki Zbrojnej, późniejszej Armii Krajowej. Po złożeniu przysięgi akowskiej, ukończeniu kursu sanitarnego i odbyciu praktyki w szpitalu wolskim wybrała służbę sanitariuszki. 

 

Śp. Krystyna nigdy nie miała wątpliwości, że udział w Armii Krajowej i Powstaniu Warszawskim był jej obywatelskim obowiązkiem. Jak sama mówiła „Ja jestem dziedzicznie obciążona patriotyzmem. Urodziłam się 29 listopada w rocznicę Powstania Listopadowego, mój dziadek był powstańcem w 1863 r., ojciec i brat również walczyli o niepodległą Polskę, a więc i ja musiałam być powstańcem”. 

 

Śp. Krystyna, kierując się żywym wiecznie hasłem: Bóg, Honor, Ojczyzna, przetrwała wojenne piekło. Jako sanitariuszka niosła pomoc rannym żołnierzom i powstańcom, a w swoich opowiadaniach seniorki dała piękne świadectwo o ludziach tamtych lat. Mówiła: „Nigdy nie czułam się tak potrzebna. Widziałam tyle ludzkiego zaangażowania o los Ojczyzny, tyle dobrej woli i wzajemnego szacunku, tyle bohaterstwa i wzajemnej życzliwości. Właściwie bardzo Bogu dziękuję, że mogłam to przeżyć”. 

 

Śp. Krystyna pozostanie w naszej pamięci jako osoba bardzo miła, serdeczna, życzliwa, skromna i kochająca ludzi. 

 

Uroczystość pogrzebowa odbyła się 7 kwietnia 2020 r. Serdeczne podziękowania kierujemy do rodziny, za to że pomimo trudnego czasu pandemii mogliśmy uczestniczyć we Mszy Świętej pogrzebowej za pośrednictwem mediów społecznościowych. 

 

 

Anna Kucharczyk Dzielnicowa Rada Seniorów