Zaczęło się od uchwały Rady Warszawy z 18 listopada 2021 roku (LVI/1754/2021), która dała nowe możliwości zagospodarowania niektórych terenów na cele publiczne. 

Podstawowe potrzeby infrastrukturalne dotyczące budowy dróg, oświetlenia, infrastruktura wodno – kanalizacyjna realizowane są od lat, pozostaje natomiast kwestia rozwoju usług społecznych - rekreacji, wypoczynku, sportu, czy innych usług aktywizujących mieszkańców. Dzięki diagnozie chcieliśmy rozpoznać problemy, z jakimi mierzą się mieszkańcy, a także wyznaczyć kierunki rozwoju Dzielnicy oraz ramy dla przyszłych procesów partycypacji.

- informuje Urząd Dzielnicy Rembertów. 

Obszar Padarewskiego

Autorzy raportu rozpoczęli od zaznaczenia, że ta okolica jest już zabudowana w typie miejskim, co oznacza potencjalnych użytkowników nowych inwestycji oraz spójność z istniejącą już zabudową. Jak piszą autorzy,

Obszar opracowania jest, według naszych rozmówców, w centrum życia codziennego dzielnicy, w okolicy jest sporo funkcji handlowych, w tym sklepów atrakcyjnych i przyciągających ludzi z dalszej okolicy.

Największym problemem tego obszaru (według autorów) jest obecna funkcja tego miejsca, które służy jako dziki parking dla mieszkańców Rembertowa i okolic. To kwestia bliskiej odległości do stacji PKP, przy której nie ma też wystarczającej ilości miejsc parkingowych. Jest tam też dużo punktów usług i handlu. 

Wielu mieszkańców chciałoby zachowania ciągłości tej funkcji, przy jednoczesnej estetyzacji przestrzeni czyli uporządkowaniu parkowania, utwardzeniu nawierzchni, zadbaniu o zieleń na obrzeżach terenu. Można się spodziewać, że likwidacja funkcji parkingu będzie się wiązała z oporem części mieszkańców.

Rzeczony teren

To właśnie komunikacja jest największą zaletą jak i wadą tego obszaru. Z jednej strony PKP i dobry dojazd do centrum i nie tylko (zakładając oczywiście, że jeździ sensowna liczba pociągów...), z drugiej dużo samochodów i częste korki. Mimo tego autorzy przygotowali dwie propozycje miejsc, które mogłyby tu powstać:

1. Dom kultury połączony z poradnią psychologiczną   

Budynek domu kultury posiadałby salę wielofunkcyjną z możliwością organizowania wydarzeń na 100 osób i zaaranżowaniem przestrzeni w dowolny sposób (przestrzeń otwarta, stoły z krzesłami, scena z widownią). Sale zajęciowe, świetlica i kuchnia spotkań to przestrzeń dla sąsiedzkich spotkań, warsztatów, zajęć dla dzieci, zajęć uniwersytetu trzeciego wieku. Miejsce to mogłoby funkcjonować jako miejsce aktywności lokalnej (MAL) o dość luźnym programie, dostępne o każdej porze, dla każdego mieszkańca, dające możliwość organizowania oddolnych spotkań w grupie, swobodnego spędzania czasu z dziećmi etc. W budynku znalazłyby się również pomieszczenia dla lokalnie działających organizacji pozarządowych.

W drugiej części budynku przewidziana jest poradnia psychologiczno-pedagogiczna (wydająca orzeczenia) będąca odpowiedzią na potrzeby dzielnicowe, sygnalizowane przez pracowników dzielnicy. Na działce znajduje się także plac zabaw i parking na 25 samochodów.

2. Dom kultury z częścią komercyjną  

Drugi pomysł to bardziej "standardowy" dom kultury z salą widowiskową ze sceną i wielopoziomową widownią na 250 osób. Sala umożliwiającą organizację spektakli, koncertów, seansów filmowych i spotkań z zaproszonymi gośćmi w profesjonalnych warunkach. Kompleks sal zajęciowych może być wykorzystywany przez dzielnicowy dom kultury lub komercyjnie wynajmowany przez pojedyncze pracownie albo całe jednostki (np przez szkołę językową). W lobby domu kultury możliwa jest organizacja wystaw. Na działce znajduje się parking na 35 samochodów.

Niezależnie od wybranego wariantu są minusy. Po pierwsze, koszt takiej inwestycji to aż 50 milionów złotych. Czas realizacji wyniósłby też conajmniej 5 lat (a patrząc na niektóre przykłady, to najpewniej więcej). Pojawia się też odwieczny problem parkingu. Ponadto taka inwestycja stałaby się Tym Głównym Domem Kultury - co więc zrobić z tym już istniejącym? Oczywiście w okolicy ma się też budować tunel kolejowy, co jeszcze bardziej gmatwa ten projekt. Mimo wszystko bardziej atrakcyjny był dla grupy badawczej wariant B.

Obszar Strażacka/Kordiana

Autorzy zwracają uwagę na swoistą renomę tego obszaru, który kojarzony jest ze sportem i aktywnością. Nie ma tam też bezpośredniej zabudowy mieszkaniowej, ale jest to wciąż centrum i miejsce z niezłym dojazdem. 

Ważnym, aspektem wartym uwzględniania w działaniach projektowych i komunikacyjnych, jest świadomość wśród mieszkańców, że to miejsce istnieje i jest jednym z największych terenów zieleni w posiadaniu dzielnicy. Wiele osób mówi, że tamtędy przejeżdża i kojarzy teren zieleni. Prawie nikt nie bywa po parzystej stronie Strażackiej, w okolicach przedszkola, 2 niewiele osób ma świadomość i pomysły dotyczące sposobu zagospodarowania drugiej strony ulicy.

Oczywistym problemem jest sama Strażacka, czyli ulica o bardzo natężonym ruchu. Jednym z ograniczeń jest też sposób w jaki funkcjonują “daszki” i miejsce na ogień. Część osób uważa, że choć to miejsce jest popularne to jednocześnie niezbyt bezpieczne i niewłaściwe użytkowane. 

W teorii na terenie tym ma powstać długo wyczekiwany i upragniony Ośrodek Sportu i Rekreacji. Miałaby się tam znaleźć hala sportowo-widowiskowa i pływalnia. Tutaj także przygotowano dwa warianty:

1. Hala i park  

Na działce po lewej (zdjęcie powyżej) znalazłaby się hala z boiskami do piłki nożnej/ręcznej/koszykówki lub cztery boiska do siatkówki i ścianka wspinaczkowa oraz mniejsze salki do jogi czy sztuk walki. Powstałaby też sala zabaw dla dzieci i zewnętrze rolkowisko (czyli zimą lodowisko).

 2. Hala i park z infrastrukturą

Drugi wariant jest bardziej rozbudowany. W hali znalazłyby się też wtedy kręgielnia czy sala z boulderingiem. Na zewnątrz powstałby też skatepark. Bogatszy program wymaga zapewniania większej liczby miejsc parkingowych i realizacji parkingu podziemnego, co znacząco podwyższa koszty inwestycji. W części parkowej przewiduje się dodatkową infrastrukturę wzbogacającą program o funkcje sportu (boisko do piłki plażowej), funkcje kulturalną (scena plenerowa) oraz gastronomię z publicznie dostępną toaletą.

Pojawiające się wątpliwości dotyczą zbytniej kumulacji obiektów sportowych w jednym miejscu dzielnicy. Problemem jest też oczywiście koszt i daleka od ideału komunikacja z tym punktem na mapie Rembertowa.

W grę wchodzi też status prawny - część działki jest własnością prywatną. Obydwa warianty cieszyły się podobną popularnością w grupie badawczej - autorzy rekomendują więc przeprowadzenie dalszych konsultacji społecznych.

Obszar Chruściela

Jest to miejsce dobrze znane i często odwiedzane. Z perspektywy mieszkańców jest to teren “po drodze”, czyli na trasie codziennych aktywności. Wskazany teren jest postrzegany jako dobra lokalizacja dla przestrzeni publicznej, mimo ruchliwej i hałaśliwej ulicy. Zwracano uwagę na to, że miejsce jest dobrze skomunikowane.

Zdaniem badanych jest to bardzo reprezentacyjny punkt ze względu na lokalizację i na zabytkowy budynek drewniany budynek. Budynek jest wyjątkowy w kontekście otoczenia, jest wyremontowany, drewniany, oceniany jako ładny. Zaletą lokalizacji jest też starodrzew od strony Chruściela i lokalizacji przydatnych funkcji - placyku zabaw i toalety.  

Głównym ograniczeniem związanym z zakresem możliwych zmian, o którym mówili rozmówcy to kwestia komunalnego budynku mieszkalnego. Wiadomo, że zmiana tej funkcji mieszkalnej na inne byłaby procesem trudnym i długim. Dlatego też większość osób uważała, że funkcję tę należy pozostawić, a projektowane zmiany powinny objąć teren zielony bezpośrednio sąsiadujący z budynkiem. Sam budynek jest też zabytkiem, co utrudnia jego teoretyczną przebudowę. Obszar jest też dosyć głośny z uwagi na tory i ruchliwy z uwagi na ulicę. 

Jedynym sugerowanym scenariuszem jest budowa małego terenu zielonego. W tym scenariuszu zadaniem projektowym byłoby stworzenie terenu zieleni zagospodarowanej, pełniącego funkcje rekreacyjne, spacerowe, otwarte. Docelowa przestrzeń miałaby charakter parkowy i lokalny “nie przyciągający ludzi z całej dzielnicy”.  

Taki park miałby mieć też przejście do peronu PKP, fontannę, ławeczki i wydzielone podwórko dla mieszkańców bloku. Inwestycja ma też dosyć niskie koszta, a jej realizacja byłaby stosunkowo szybka, bez potrzeby etapowania. Problemem jest też budowa tunelu i przylegający do parku sklep Lidl.

Tak prezentują się diagnozy trzech części centrum Rembertowa. Jak widać, pomysłów trochę jest, choć z każdym z nich wiążą się problemy. 

A co wy sądzicie o tych wariantach? Czy uważacie, że inne miejsca w Rembertowie też można zagospodarować w lepszy sposób? Chętnie poczytamy Wasze opinie. 

Raporty znajdziecie na stronie Urzędu.

MJ