Zima, a zwłaszcza okres Bożego Narodzenia to najtrudniejszy czas dla osób bezdomnych. Co roku chcemy ofiarować im trochę ciepła w postaci gorącego posiłku, okrycia przed chłodem i życzliwego słowa. Ten ostatni element pomocy jest, jak mówią strażnicy biorący udział w akcji, jest – wbrew pozorom – niezwykle ważny dla samotnych, bezdomnych osób. Czasem ciepłe słowo znaczy dla nich nie mniej niż ciepła zupa – dodają. Strażnicy miejscy we współpracy z Caritas Polska dostarczać będą osobom bezdomnym pożywne posiłki, pieczywo, koce, skarpety i potrzebne podczas pandemii środki ochrony osobistej, a w okresie przedświątecznym, poza ciepłą odzieżą, kocami i żywnością przekażemy też świąteczne upominki i opłatek z życzeniami.

Nawet przy stosunkowo łagodnych zimach to, co dla osób mieszkających w normalnych warunkach może być coroczną uciążliwością, dla człowieka bezdomnego staje się poważnym problemem. Chłód i wilgoć powodują odnawianie się zadawnionych, nieleczonych schorzeń i urazów; ciemne dni i długie noce potęgują poczucie przygnębienia, samotności, depresji. Pogłębiają się problemy uzależnień i zaostrza się potrzeba szybkiego „znieczulenia się”. W tym roku dochodzą do tego nieoszacowane jeszcze konsekwencje psychiczne lęków i poczucia zagrożenia, związane z panującą pandemią – zwraca uwagę Janusz Sukiennik z Caritas Polska.

Jesienno-zimowa akcja realizowana jest od 2015 r. i polega na dowożeniu gorącego posiłku, ciepłych koców, skarpet i śpiworów osobom bezdomnym, przebywającym w okresie zimowym poza schroniskami i noclegowniami. Patrole Straży Miejskiej m.st. Warszawy docierają do dobrze znanych im miejsc, często trudno dostępnych, z gorącą zupą oraz innym zaopatrzeniem przygotowywanym przez Caritas Polska. Ciepłe posiłki przygotowuje kuchnia działająca przy Caritas Polska i kuchnia Spółdzielni Socjalnej „Kto rano wstaje” działająca przy schronisku Caritas Archidiecezji Warszawskiej.

W ubiegłym sezonie jesienno-zimowym (2019/2020) strażnicy miejscy oraz pracownicy Caritas Polska przekazali osobom bezdomnym ponad trzy tysiące litrów gorącej zupy, 200 koców, rękawic i 600 par ciepłych, wełnianych skarpet.

Każdy, kto spotyka bezdomnego, może zapytać, czy potrzebuje on pomocy. Może podarować ciepłą odzież, być może coś do jedzenia lub poprosić o pomoc strażników miejskich.Teraz, gdy wprowadzono dodatkowe obostrzenia, bezdomnym jest jeszcze trudniej. Przecież to ludzie tacy jak my. Wszyscy musimy sobie pomagać – mówi Sławomir Smyk z Referatu Prasowego Straży Miejskiej.